وظایف صادر کننده چک

فردی که اقدام به صادر کردن چک می کند، می بایست در تاریخ و روزی که در چک می نویسد به همان مقدار در بانک خود پول نقد داشته باشد وگرنه هم از لحاظ جزایی و هم از لحاظ مدنی مسئولیت سنگینی را در پی خواهد داشت.   هر چند چک برگشتی زمانی شامل تعقیب کیفری می شود که بی وعده و به تاریخ روز باشد.   به عنوان مثال اگر چکی برای روز آینده صادر گردد، چون وعده دار به حساب می آید، جنبه کیفری آن از بین می رود و تنها از طریق طرح دعوای حقوقی شامل پیگیری خواهد بود.   ناگفته نماند که در موضوعات اختلاف نظر اگر دلیلی برای وعده دار بودن چک در دست نباشد، اصل بر بی وعده بودن چک گذاشته می شود. در این صورت ثابت نمودن وعده دار بودن چک برعهده کسی است که آن را صادر کرده است.   صادر ‌کننده چک در زمان درج شده در چک نباید، تمام یا بخشی از پول را از بانک خارج نماید به صورتی که در تاریخ سررسید در حساب او مبلغ لازم برای وصول چک باقی نمانده باشد. علاوه بر این او نمی تواند بدون دلیل موجه و قانونی دستور وصول نشدن چک صادر کند.   شخص صادر کننده، نباید چک را به صورت نادرست تنظیم نماید که منجر به پرداخت نشدن مبلغ چک از سوی بانک شود، چون درصورت نداشتن ‌مطابقت امضاء، خط خوردگی و چیزهایی مثل این، بانک از پرداخت وجه خودداری خواهد نمود.   زمانی که صادر کننده چک یا ذی نفع چک با توجه به به دلایل قانونی اقدام به دستور پرداخت نکردن آن توسط بانک را می دهند می بایست فقط به مدت یک هفته در دادگاه طرح دعوا نماید و برگه طرح دعوا در دادگاه را به بانک خود تحویل دهد، اگر این کار انجام نشود بانک به دستور پرداخت نشدن ترتیب اثر نخواهد داد و مبلغ چک را به فرد ارائه کننده آن پرداخت خواهد کرد.